Menu

Manifesto

Είναι ώρα να δράσουμε. Δεν μπορούμε να καθόμαστε μπροστά στα λάπτοπς και να μην κάνουμε τίποτα. Δεν μπορούμε να πίνουμε το Λάττε μας χωρίς να κάνουμε τίποτα. Αρκετά με τα “κλικ” πάνω σε λυπημένα ή σοκαρισμένα πρόσωπα στο facebook και σχόλια του τύπου “τρομερό” και “δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.”

Όχι, δεν είναι έτσι! Είμαστε πάρα πολλοί!

Θα πάμε στο Χαλέπι. Από τη Γερμανία στο Χαλέπι, ακολουθώντας την διαδρομή που ακολουθούν οι πρόσφυγες αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Μάθαμε να συνηθίζουμε στον πόλεμο. Μάθαμε να φοβόμαστε τους ισχυρούς που κινούν τα νήματα. Μας έπεισαν να διαλέγουμε την πλευρά του “καλού” και να κατηγορήσουμε τον “κακό”, να δεχτούμε το διαχωρισμό των ανθρώπων σε καλούς και κακούς, σ’αυτούς που μπορούν να κοιμηθούν τη νύχτα στο κρεβάτι τους με ασφάλεια και σ ‘αυτούς που πρέπει να εγκαταλείψουν τις ζωές τους. ’’Έτσι είναι τα πράγματα’’, μας είπαν.

Αλλά, δε θα συνεχίσουμε να αποδεχόμαστε κάτι τέτοιο. Μόλις πάψαμε να συναινούμε σ’αυτό. Είμαστε έτοιμοι να αμφισβητήσουμε πως είμαστε ανίσχυροι.

Θέλουμε να πάμε και να βοηθήσουμε ανθρώπους σαν κι εμάς, που απλά δεν ήταν τόσο τυχεροί ώστε να γεννηθούν στο Βερολίνο, το Παρίσι ή το Λονδίνο. Θα πορευθούμε χέρι χέρι ως πολίτες για πολίτες, από το Βερολίνο, διαμέσου της Τσεχίας, της Αυστρίας, Σλοβενίας, Κροατίας, Σερβίας, Σκοπίων, Ελλάδας και Τουρκίας, μέχρι το Χαλέπι.

Θα είναι ένα μακρύ ταξίδι. Τόσο μακρύ όσο ακριβώς χρειάζεται να κάνουν οι πρόσφυγες για να σώσουν τις ζωές τους. Και θα πορευθούμε όλοι μαζί σε μια πραγματικά μεγάλη ομάδα. Είμαστε απλά συνηθισμένοι, καθημερινοί άνθρωποι. Δεν εκπροσωπούμε πολιτικά κόμματα ή οργανώσεις.

Θα φέρουμε μαζί μας λευκές σημαίες ώστε να μεταφέρουμε το μήνυμά μας σε ολόκληρο τον κόσμο: Ως εδώ. Αυτό ο πόλεμος πρέπει να σταματήσει!

Και αυτός ο πόλεμος μπορεί να σταματήσει. Μπορεί να τελειώσει με μερικές γραμμές σε ένα χαρτί. Αλλά ακόμα κι αν χρειαστεί να περιμένουμε για κάτι τέτοιο, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να βλέπουμε τους ανθρώπους στο Χαλέπι να υποφέρουν. Σε κανέναν δεν αξίζει αυτό που περνάνε. Δεν πρόκειται πλέον για έναν “φυσιολογικό” πόλεμο από τη στιγμή που νοσοκομεία παίδων γίνονται στόχοι.

Δεν θέλουμε απλά να καθόμαστε και να παρατηρούμε ό,τι συμβαίνει από απόσταση. Και δεν θα το κάνουμε! Είμαστε αποφασισμένοι να αντισταθούμε σ’αυτό το αίσθημα της απραξίας και να αρχίσουμε να δρούμε.

Είμαστε αποφασισμένοι, ενωμένοι και θα και περπατήσουμε για όσο χρειαστεί. Για την Ειρήνη.

Πιστεύεις κι εσύ πως αρκετά ως εδώ; Θέλεις κι εσύ να κάνεις κάτι παραπάνω από το να κλαις μπροστά στο λάπτοπ; Τα δάκρυα και ο θυμός μας πρέπει να μετουσιωθούν σε δράση. Υπήρξαμε αδρανείς για αρκετό καιρό.

Αυτή είναι η Δράση μας. Θα πάμε στο Χαλέπι. Τι θα συμβεί μετά; Θα βομβαρδίσουν ένα πλήθος 5000 ανθρώπων; Θα τολμήσουν κάτι τέτοιο; Πιστεύεις πως είμαστε τρελοί; Εμείς πιστεύουμε πως τρέλα είναι να καθόμαστε και να περιμένουμε μέχρι να πεθάνουν όλοι. Ας πάμε εκεί να δώσουμε ένα τέλος σ’αυτή την παράνοια.

Ξεκινάμε στις 26 Δεκεμβρίου από το Βερολίνο. Μια ομάδα 3000 ανθρώπων. Θα έρθεις μαζί μας;

Δήλωσε συμμετοχή στην εκδήλωση στο facebook

Αν όχι, έχεις κι άλλες απορίες; 

 

Με αγάπη,

Η Άννα από Πολωνία. Ο Τομ από Γερμανία, η Αλεξάνδρα από Πολωνία, ο Στέφαν από Γερμανία, ο Ματ από Νότιο Αφρική, η Άννα από Φινλανδία, η Τζοάννα από Πορτογαλία, ο Τζαγκόντα από Πολωνία, η Λην από Βέλγιο, η Όλγα από Πολωνία. Ο Ρόμπερτ από Πολωνία, η Μαρία από το Μεξικό η Γκράζυνα από Πολωνία, ο Γιαν από Νορβηγία, η Άγκάτα από Πολωνία, η Άγκνιεσζκα από Πολωνία, η Καρολίνα από Πολωνία, η Τζούλια από Πολωνία, η Μάγδα από Πολωνία , η Ανίτα από Πολωνία, ο Μασιέι από Πολωνία, η Ιλάρια από Ιταλία, η Ναταλία από Βραζιλία, η Κάσια από Πολωνία, η Μαρύσια από Πολωνία, η Εύα από Πολωνία, η Μάρτα από Πολωνία, η Κάσια από το Βέλγιο, η Ντορότα από Πολωνία και πολλοί πολλοί άλλοι…

 

 

Share on Facebook Twitter